Eskiden Mutluyduk | #halilibrahimsofrası | 12.04.2019 Yayını

Bir kaç dil bilen insanlar bile insan dilinden anlamaz oldu kendini ifade edemeyen bireyler olduk…

Teknolojiyi baz alarak modernleştik sandık ne yazık ki yanıldık! Küreselleşen dünya değildi insanoğluydu, ilerledik sandık fakat aldandık.

Eski sokak senfonisi kırmızı ışıklarda bağırıp çağıran insan sesleri korna ile bir gürültü haline geldi.. Artık sokaklarda beş taş oynayan çocuk sesi, kırlangıç cıvıltıları yoktu. Kimse ip atlayamaz oldu kendi mahallesinde, caddeler otopark oldu. Taş kaldırımlarla süslenen sokaklar artık düşünce dizlerimizi değil yüreklerimizi kanatmaya başladı. Betonlar hep soğuktu. Taş duvarlar ve beton binalara sıcacık yuvalar kurduk masalarımızdaki tabak hep bir fazlaydı hep fazlasını istedik bu yüzden.

Biz suların berrakça aktığı, pamuk şekerlerinin satıldığı parklarda büyüdük. Beklemek için göstereceğimiz sabrı sıra beklediğimiz salıncaklarda öğrendik. Bizim annelerimiz ellerimizden tutmazdı biz özgürdük hem de sonuna kadar… Parkı biraz öteden görünce koşmaya başladık yolun yarısında ayağımız takılınca düşerdik fakat ağlamazdık arkamızdan koşan koruyucu melek bizi elimizden tutup kaldırınca üzerimizi silkeler sonra güvercinler gibi özgürlüğe geri bırakırdı. Ama şimdiki çocuklar parkı görünce koşmuyor çünkü parklar artık cazip gelmiyor.

Bilgisayar başında saatlerce oturup asosyal kuramlarına bürünüp sanal hayallere yelken açıyorlar.
Sütü sütçüden alırdık bahçemizde domatesler saksılarımızda tohumlarımız vardı. Eskiden kutu süt yoktu katkısızdı doğaldı ve bembeyazdı uyumadan içerdik pembe hayallerimize renk katıp toz pembe etsin diye…

Eskiden cahildik ama mutluyduk. Ütüsüz gömleğimiz, taratmak istemediğimiz saçımız, çikolata bulaşmış yanaklarımız vardı. Masumduk…
Eskiden cahildik ama mutluyduk şimdi okuduğumuzun cahili olduk. Televizyon yoktu, bilgisayar yoktu sohbet edebilirdik doyasıya şimdi aynı evde farklı odalarda uyanıp birbirimizin yüzünü göremez olduk. Aynada gördüğümüz yabancıyla konuşup onun biz olduğuna kanaat getirdik.

Eskiden cahildik ama mutluyduk ellerimizde renk renk balonlarımız vardı biz onlarla uçacaktık onlar bizim kanatlarımızdı. Ama hepsinin havası sönüp gitti. Gideceğimiz yerler için de umutlarımız tükendi.

Lalegül Fm’de yayınlanan ve İbrahim Soydan Erden’in hazırlayıp sunduğu Halil İbrahim Sofrası programının ses kaydıdır